O ZAwodowym ZAprzyjaźnianiu

Metoda pracy

Celem ZAwodowego ZAprzyjaźniania jest wsparcie niepracujących dziewczyn z zespołem Aspergera w kierunku podjęcia zatrudnienia zgodnego z ich kwalifikacjami i zainteresowaniami. Każda z uczestniczek pracuje ze swoją osobistą ZAprzyjaźnioną mentorką – osobą z ZA o podobnych zainteresowaniach, pracującą w branży, w której chciałabym pracować uczestniczka mentoringu.
Po co najmniej pięciu miesiącach relacji (możliwy jest też dłuższy proces) opartej na modelu ZAwodowego ZAprzyjaźniania uczestniczka przystępuje do poszukiwania pracy zgodnej z jej kwalifikacjami, wyposażona w większe poczucie własnej wartości oraz merytoryczną wiedzę na temat barier, które napotka i sposobów ich przełamywania.
ZAwodowe ZAprzyjaźnianie wzmacnia u niepracujących dziewczyn z ZA umiejętności społeczne, sprawczość, poczucie własnej wartości, motywację, sprawia, że wchodzą na rynek pracy z wiarą we własne kompetencje i z wiedzą na temat czekających je wyzwań.

Rekomendacje międzynarodowych organizacji

ZAwodowe ZAprzyjaźnianie to metoda powstała z połączenia mentoringu i befriendingu. Mentoring dla osób w spektrum autyzmu to rozwiązanie rekomendowane przez National Autistic Society oraz The Mentoring and Befriending Foundation. Autism Women’s Network natomiast rekomenduje uwypuklanie mocnych stron kobiet z ZA w kontekście zawodowym, takich jak: wysokie umiejętności analityczne, nieszablonowy sposób myślenia, wysoka etyka pracy, umiejętność długotrwałego skupienia się.

Mentoring dla dziewczyn w spektrum autyzmu na polskim gruncie

ZAwodowe ZAprzyjaźnianie jest czymś nowym w Polsce, ale jednocześnie już sprawdzonym. Ten model pracy był testowany w Inkubatorze Innowacji Społecznych TransferHUB od października 2017 do czerwca 2018 roku. W testowaniu wzięło udział sześć par uczestniczek i ZAprzyjaźnionych mentorek.

Raport z ewaluacji testowania ZAwodowego ZAprzyjaźniania, przeprowadzonej przez Pracownię Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”, podsumowuje:

„ZAwodowe ZAprzyjaźnianie” bez wątpienia odpowiada na istotny problem społeczny. Historie uczestniczek testu dobitnie pokazują znaczenie barier skutecznie utrudniających, a czasem nawet uniemożliwiających osobom z ZA znalezienie, podjęcie i utrzymanie pracy. Już tylko z tego względu „ZAwodowe ZAprzyjaźnianie” jest innowacją zdecydowanie wartą replikacji. Rezultaty innowacji, które udało się zaobserwować i zmierzyć w trakcie ewaluacji dowodzą, że zaproponowany model mentoringu dla kobiet z ZA może im realnie pomóc w znalezieniu i podjęciu pracy.

Model ZAwodowego ZAprzyjaźniania

Elementy modelu

Model ZAwodowego ZAprzyjaźniania zawiera opis metody pracy oraz propozycję celów i wskaźników ich realizacji w odniesieniu do każdego z przynajmniej pięciu spotkań składających się na relację ZAprzyjaźnionej mentorki z uczestniczką. W modelu opisano kluczowe kompetencje ZAprzyjaźnionej mentorki i profil uczestniczki, a także przebieg monitoringu procesu. Dołączono wzory formularzy przydatnych w raportowaniu relacji i koordynowaniu procesu. Jednym z załączników modelu jest także jego recenzja autorstwa Marty Iwanowskiej-Polkowskiej – doświadczonej coachki, psycholożki i trenerki procesów rozwojowych.

Komu może przydać się model

Model może być wdrażany zarówno przez organizacje wspierające kobiety w spektrum autyzmu, jak i przez zatrudniające lub chcące je zatrudnić firmy. W przypadku zastosowania modelu w przedsiębiorstwie, rekomendowane jest dodatkowe szkolenie kadry zarządzającej oraz w miarę możliwości pracowników i pracowniczek, uwrażliwiające na potrzeby i bariery kobiet w spektrum autyzmu w miejscu pracy, co ułatwia późniejszą współpracę osób pracujących w danym miejscu

Pobierz model

O Autorce

Autorką modelu jest Ewa Furgał – edukatorka antydyskryminacyjna i równościowa, absolwentka stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Łódzkim oraz gender studies i edytorstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 2000 roku związana z ruchem praw człowieka, od 2007 pracuje w Fundacji Przestrzeń Kobiet, gdzie zajmuje się m.in. badaniami społecznymi kobiet doświadczających dyskryminacji krzyżowej. Była członkinią-założycielką Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej oraz członkinią Amnesty International. Pracowała też w Fundacji Wspólnota Nadziei działającej na rzecz dorosłych osób z autyzmem. Jest laureatką nagrody Fundacji Polcul za działalność obywatelską. Ukończyła Szkołę Trenerów Stowarzyszenia Trenerów Organizacji Pozarządowych oraz Specjalistyczną Szkołę Facylitacji Społecznej na rzecz Przeciwdziałania Dyskryminacji Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej. Diagnozę ZA otrzymała w wieku 36 lat. Prowadzi blog Dziewczyna w spektrum.

Zobacz blog